Ανοικτή επιστολή

ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΔΩΡΕΩΝ ΜΟΥ ΣΤΗ ΝΑΥΠΑΚΤΙΑ

Κύριε Δήμαρχε Ναυπακτίας,

Κύριε Πρόεδρε του Δημοτικού Συμβουλίου Ναυπακτίας,

Κυρίες και κύριοι Δημοτικοί Σύμβουλοι,

Βρίσκομαι στην εξαιρετικά δυσάρεστη θέση να καταγγείλω, δημόσια, σειρά αδικιών εις βάρος μου και εις βάρος της Ναυπακτίας:

1. Από το 2003 αγωνίζομαι για τη φιλοτέχνηση έργων τέχνης και την προώθηση έργων τουριστικής υποδομής στη Ναυπακτία, με σκοπό να συμβάλλω στην καλύτερη δυνατή προβολή, ανάδειξη και τουριστική και οικονομική ανάπτυξή της.

Μεταξύ των πρωτοβουλιών μου, μετά από πολύχρονη και εμπεριστατωμένη μελέτη, περιλαμβάνονται και οι εξής:

α. Φιλοτέχνηση, με φροντίδα και δαπάνη μου, σειράς έργων υπαίθριας γλυπτικής, με την σύμφωνη γνώμη του αρμόδιου Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδας. Πρόκειται για έργα ιστορικού, πολιτιστικού και λαογραφικού περιεχομένου.

β. Ομοίως, τριών πινάκων ζωγραφικής, με Π.Κ.Δ., για το Δημαρχείο Ναυπακτίας, με θέμα «Η Ναυμαχία της Ναυπάκτου».

γ. Προτάσεις μου για άλλα έργα τουριστικής υποδομής στη Ναυπακτία.

2.Μέχρι σήμερα έχουν τοποθετηθεί 43 έργα γλυπτικής, εκ των οποίων 26 στο Αντίρριο, 10 στη Ναύπακτο και 7 στην ορεινή Ναυπακτία. Έχουν δε φιλοτεχνηθεί με πέντε Πανελλήνιους Καλλιτεχνικούς Διαγωνισμούς και με απευθείας αναθέσεις.

Επίσης, ο Δήμος Ναυπακτίας έχει αποκτήσει, με Π.Κ.Δ., ένα πίνακα ζωγραφικής.

3. Στην από 18.4.2011 επιστολή μου, προς τον κ. Δήμαρχο Ναυπακτίας αναφέρομαι στις εξής προτάσεις μου, για έργα τέχνης και τουριστικής υποδομής στη Ναύπακτο:

α. Προτομή Χαριλάου Τρικούπη, προ του Δημαρχείου.

β. Σύνθετο Μνημείο «Ο Χωρισμός της Ξενιτιάς», από ορείχαλκο, στην πλατεία Λιμανιού. Αναπαριστάνει μητέρα με μικρό κοριτσάκι τη στιγμή που αποχαιρετά το γιο της.

Έχει ληφθεί η αρ. 35/2011 αρνητική – αναβλητική (μέχρι Σεπτέμβριο 2011) απόφαση της Δημοτικής Κοινότητας Ναυπάκτου.

γ. Ηρώο Ναυμαχίας της Ναυπάκτου, στην Ψανή (προέκταση οδού Σοϊδά).

Αποτελείται από ορειχάλκινες ανάγλυφες αναπαραστάσεις επιφανείας 12 τ.μ. (4μ.Χ3μ.) της Ναυμαχίας (εμπρός) και της Ναυαρχίδας του Δον Χουάν (πίσω).

Το κυρίαρχο έργο θα τοποθετηθεί πάνω σε τύμβο, με πέντε μεγάλα πλατύσκαλα από λευκό μάρμαρο μασίφ, στον τριγωνικό χώρο πρασίνου, βάσει εγκριθέντος Σχεδίου Ανάπλασης της Ψανής του πρώην Δήμου Ναυπάκτου, στο μέσον του προβλεπόμενου πάρκινγκ για τουριστικά λεωφορεία.

Δεξιά και αριστερά του τύμβου θα τοποθετηθούν ορειχάλκινες προτομές των Δον Χουάν και Θερβάντες.

Μελέτη και εκτέλεση έργου από τον κ. Γιώργο Καλακαλλά, γλύπτη και ομότιμο καθηγητή αρχιτεκτονικής στο Μετσόβειο Πολυτεχνείο.

Έχει εγκριθεί η πρότασή μου με την αρ. 229/2009 ομόφωνη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Ναυπάκτου.

Ο πρώην Δήμος Ναυπάκτου είχε ζητήσει από το Υπουργείο Πολιτισμού, τέλη Ιουνίου 1998, την χορήγηση των απαιτουμένων κεφαλαίων για τη δημιουργία τύμβου της Ναυμαχίας της Ναυπάκτου.

Με επιστολή μου από 5.11.2007, μετά από επιτόπου έρευνα Κλιμακίου του Ε.Ε.Τ.Ε. (έγγραφό του αρ. 2378/22.10.07), πρότεινα, μεταξύ άλλων έργων, να φιλοτεχνηθεί το εν λόγω Ηρώο, με τρεις Π. Κ. Δ., με κατάθεσή μου υπέρ του Δήμου του απαιτούμενου χρηματικού ποσού και εκτέλεση εκ μέρους μου των μαρμαρικών εργασιών στον εγγύς περιβάλλοντα χώρο.

Λόγω όμως σοβαρών καθυστερήσεων στο Δήμο, κατέθεσα τρεις νεότερες προτάσεις για εκτέλεση εννέα έργων με απευθείας αναθέσεις, που έγιναν δεκτές με την προαναφερθείσα ομόφωνη απόφαση του Δ. Σ. Ναυπάκτου αρ. 229/2009.

δ. Κέντρο Εξυπηρέτησης Τουριστών, στην Ψανή. Περιλαμβάνει το ανωτέρω Ηρώο, Σταθμό Τελεφερίκ Ψανή – Κάστρο, Μουσείο Ναυμαχίας της Ναυπάκτου στην πλαζ, Ξύλινη Αποβάθρα για θαλάσσιες διαδρομές και Πεζόδρομο προς το λιμάνι.

Βάσει προμελετών δύο τεχνικών Γραφείων, το Τελεφερίκ, επίγειο ή εναέριο, δεν θίγει ιδιοκτησίες, καταλήγει περίπου 100 μέτρα δυτικά της Β.Δ. Πύλης του κάστρου και χρηματοδοτείται εξ ολοκλήρου από την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Η μία προμελέτη παρουσιάσθηκε, στο NAFS, παρόντων του κ. Δημάρχου, συνεργατών του και του Συλλόγου Αρχιτεκτόνων. Η άλλη, ξένου ειδικού Γραφείου, είναι πάντα στη διάθεση του Δήμου. Συνοπτική διαβιβαστική επιστολή του, από 25.6.2011 έχω στείλει με fax στον Δήμαρχο κ. Γιάννη Μπουλέ, χωρίς καμία ανταπόκριση.

Το Τελεφερίκ θα συμβάλλει αποφασιστικά στην ανάδειξη και την τουριστική αξιοποίηση του υπέροχου κάστρου μας και της Ναυπάκτου.

Πρέπει να καταβληθεί κάθε δυνατή προσπάθεια για την εγκατάστασή του, δεδομένου ότι το μέλλον της Ναυπακτίας, όπως και της χώρας γενικότερα, εξαρτάται κυρίως από τον Τουρισμό.

ε. Πίνακες Ζωγραφικής για το Δημαρχείο Ναυπάκτου, με θέμα «Η Ναυμαχία της Ναυπάκτου».

Στις 29.4.2010 έγινε στο Δημαρχείο Ναυπάκτου Π.Κ.Δ. για τρεις Πίνακες ζωγραφικής. Ο διαγωνισμός κηρύχθηκε άγονος, ο Δήμος απόκτησε ένα Πίνακα ζωγραφικής και η Επιτροπή Κρίσης αποφάσισε «να επαναπροκηρυχθεί άμεσα» νέος Διαγωνισμός.

Με την από 9.5.2010 επιστολή μου προς τον Δήμαρχο Ναυπάκτου, ζήτησα «να προωθηθεί, το ταχύτερο δυνατό, η προκήρυξη του επαναληπτικού Διαγωνισμού».

Ομοίως και με την από 31.1.2011 επιστολή μου προς τον Δήμαρχο Ναυπακτίας κ. Γιάννης Μπουλέ.

Όμως, παρά τις συνεχείς υπομνήσεις – οχλήσεις – διαμαρτυρίες μου και τις μέχρις εμπαιγμού διαβεβαιώσεις, δεν προωθήθηκαν στο Ε.Ε.Τ.Ε. για δημοσίευση, τα σχέδια Προκήρυξης και Διακήρυξης του Διαγωνισμού, τα οποία, όπως και στον πρώτο Π.Κ.Δ., είχα προσωπικώς συντάξει και διαβιβάσει στους Δήμους Ναυπάκτου και Ναυπακτίας, κατ’ επανάληψη.

Τέλος, μετά καθυστέρηση 18 μηνών, με την συστημένη από 14.11.2011 επιστολή μου, βάσει και των όρων της δωρεάς μου, ζήτησα να μου επιστραφεί, το ταχύτερο δυνατό, το κατατεθέν στο Δήμο, για τον εν λόγω Διαγωνισμό χρηματικό ποσό 25.500 ευρώ, χωρίς θετική ανταπόκριση μέχρι σήμερα, παρά τις διαμαρτυρίες μου!

Σημειώνω ότι διέθεσα για το πρώτο βραβείο 20.000 ευρώ, αντί 8.500 – 9.000 ευρώ που είχε ορίσει το αρμόδιο Ε.Ε.Τ.Ε.

Ο Διαγωνισμός απέτυχε, επειδή τόσο μεγάλος Πίνακας για το πρώτο Βραβείο, με διαστάσεις 4.00μ.Χ2,80μ., που όρισε το Επιμελητήριο, είναι αδύνατο να φιλοτεχνηθεί στα συνηθισμένα εργαστήρια των ζωγράφων.

4. Για τα ανωτέρω αναφερόμενα έργα τέχνης, η φιλοτέχνηση των οποίων καθυστερεί αδικαιολόγητα, έχω καταθέσει πλήρεις και τεκμηριωμένες μελέτες. Επίσης, η απασχόληση και η οικονομική επιβάρυνση του Δήμου, (μόνο βάσεις μπετόν), συγκριτικά με τη δική μου, είναι σχεδόν μηδαμινή, αφού τα έργα παραδίδονται έτοιμα – τοποθετημένα, με τα βάθρα τους και με τις πέριξ αυτών προσθήκες πλακών – μαρμάρων.

5. Επισημαίνω ότι, δεν έχουν γίνει από το Δήμο αποκαλυπτήρια, όπως έχω ζητήσει κατ’ επανάληψη, για τα τοποθετηθέντα στη Ναύπακτο, μετά από πολλές ταλαιπωρίες μου, εννέα υπερφυσικά έργα γλυπτικής:Μνημείο Εθνικής Αντίστασης, ανδριάντες Λαμπαδηδρόμου και Αγέλαου και προτομές Κωστή Παλαμά, Ησιόδου, Οξύλου, Ασκληπιού, Άντερσεν και Αναστασίας του Λεπάντο.

Ομοίως και για την γλυπτική σύνθεση στο 23ο χιλιόμετρο της επαρχιακής οδού Ναυπάκτου – Σίμου, με θέμα «Οικογένεια το 1930 – Στο δρόμο για το χωριό». Αποτελείται από 6 ορειχάλκινα έργα και αναπαριστάνει εξαμελή οικογένεια και δύο ζωντανά.

6. Το κυριότερο δε, δεν έχει εκδοθεί ούτε ένα Δελτίο Τύπου, για τα τοποθετηθέντα 43 έργα υπαίθριας γλυπτικής, από τους πρώην Δήμους Αντιρρίου, Πυλήνης και Ναυπάκτου, ούτε και από το νέο Δήμο Ναυπακτίας!

Όμως, τα προαναφερθέντα έργα, όπως και η Γέφυρα Χαριλάου Τρικούπη αποτελούν μοναδικά, στην Ελλάδα και ευρύτερα, συγκριτικά πλεονεκτήματα και κίνητρα για την τουριστική προβολή και οικονομική ανάπτυξη της περιοχής μας.

Αυτός είναι και ο σκοπός της φιλοτέχνησής των, που όμως καθόλου δεν έχουν προβληθεί και αξιοποιηθεί μέχρι σήμερα από το Δήμο. Στον ίδιο σκοπό αποβλέπουν και οι προτάσεις μου για φιλοτέχνηση δύο Ανδριάντων Μετανάστη στην ορεινή Ναυπακτία, για την Τουριστική Επένδυση Αντιρρίου κ.λπ.

7. Τονίζω ότι η επιλογή και φιλοτέχνηση των προταθέντων έργων τέχνης και τουριστικής υποδομής, έγινε μετά από πολύχρονη και εμπεριστατωμένη μελέτη, σε συνεργασία πάντα με το αρμόδιο Ε.Ε.Τ.Ε. και έμπειρους και καταξιωμένους συνεργάτες μου μηχανικούς και γλύπτες.

Επίσης, παράλληλα με την γνώση των τοπικών θεμάτων και τις καλλιτεχνικές μου γνώσεις, αποφασιστικής σημασίας εν προκειμένω είναι η πολύπλευρη οικονομική κατάρτισή μου και η επί πολλές δεκαετίες εμπειρία μου, σε θέσεις ευθύνης υψηλού επιπέδου επί θεμάτων οικονομικής ανάπτυξης της χώρας. Ειδικότερα δε σε θέματα projects, ως απόφοιτος, μεταξύ τεσσάρων από την Ελλάδα, του Ινστιτούτου Οικονομικής Ανάπτυξης της Παγκόσμιας Τράπεζας, μετά από επιτυχία σε διεθνείς διαγωνισμούς ιδιαίτερα υψηλών αξιώσεων.

Όμως, στη γενέτειρά μου Ναύπακτο αντιμετώπισα καχυποψία, ιδιοτέλειες, τρικλοποδιές, ψυχοφθόρες αυθαιρεσίες, προσπάθεια απαξίωσης των έργων και της προσωπικότητάς μου και απίστευτες ταλαιπωρίες.

Παρά ταύτα, τα φιλοτεχνηθέντα έργα αποδίδουν άριστα τα ιστορικά γεγονότα, εναρμονίζονται θαυμάσια με τους εγγύς περιβάλλοντες χώρους και ανταποκρίνονται πλήρως στο σκοπό της δημιουργίας τους, δηλαδή στην ιστορική – πολιτιστική – τουριστική προβολή και ανάδειξη της Ναυπακτίας, που αποτελεί και την κυριότερη πλουτοπαραγωγική της πηγή.

Επισημαίνω σχετικώς ότι, πέρα από τις εγγενείς αδυναμίες της φιλοτέχνησή τους, ιδίως σε δημόσιους χώρους, τα έργα τέχνης δεν χρηματοδοτούνται από κρατικές πηγές.

8. Με την από 29.1.2013 επιστολή μου προς τον Δήμαρχο Ναυπακτίας (βλπ. «δάφνη» 2013Β’):

α. Διαβίβασα ορισμένα εκ των σχετικών με τις εν λόγω εκκρεμότητες έγγραφα στοιχεία, βάσει των οποίων αποδεικνύεται, αδιάσειστα, ότι η εκτεθείσα αναβλητική – αρνητική τακτική του Δήμου, αποτελεί κατάφωρη απαξίωση της προσφοράς μου και αδικία εις βάρος μου, αλλά και εις βάρος των καλώς νοουμένων συμφερόντων της Ναυπακτίας.

β. Ζήτησα από τον κ. Δήμαρχο, για τελευταία φορά, να μου επιστραφεί, μέχρι 30 Απριλίου 2013, το χρηματικό ποσό των 25.500 ευρώ, που έχω καταθέσει σε ειδικό λογαριασμό για την διενέργεια Π.Κ.Δ. με θέμα «Η Ναυμαχία της Ναυπάκτου».

γ. Ζήτησα να μου γνωρίσει, εγγράφως μέχρι 30 Απριλίου 2013, τις συγκεκριμένες προθέσεις του, αναφορικά με τις εκκρεμότητες:

– Φιλοτέχνηση των τριών έργων γλυπτικής: Προτομή Χαριλάου Τρικούπη, «Ηρώο Ναυμαχίας της Ναυπάκτου» και «Ο Χωρισμός της ξενιτιάς».

– Τέλεση αποκαλυπτηρίων για τα τοποθετηθέντα εννέα έργα γλυπτικής στη Ναύπακτο και την γλυπτική σύνθεση (6 έργα) με θέμα «Οικογένεια το 1930 – Στο δρόμο για το χωριό».

– Έκδοση Δελτίου Τύπου για τα φιλοτεχνηθέντα 43 έργα γλυπτικής στη Ναυπακτία.

δ. Δήλωσα ότι, εάν δεν έχω απάντησή του μέχρι 30.4.2013, ή αν δεν είναι ικανοποιητική η απάντηση, αποσύρω από 29.1.2013 όλες τις ανωτέρω προτάσεις μου.

ε. Τέλος, παρακάλεσα «να ειδοποιηθώ, εγγράφως και έγκαιρα, για να παρίσταμαι σε ενδεχόμενη συζήτηση του θέματος στο Δ. Σ. Ναυπακτίας».

9. Στις 8.5.2013 έλαβα έγγραφο, του Δήμου, με το οποίο μου διαβιβάζουν ΣΧΕΔΙΟ προκήρυξης Π.Κ.Δ.!

Ταυτόχρονα, μου διαβιβάζουν την αρ. 187/18.4.2013 απόφαση του Δ.Σ. Ναυπακτίας, στην οποία αναφέρεται απονομή δύο διακρίσεων και συνολικό ποσό 23.000 ευρώ, ενώ η εν λόγω εκκρεμότητα αφορά τρεις διακρίσεις και συνολικό ποσό 25.500 ευρώ που κατέθεσα στο Δήμο! Τι έγιναν τα 2.500 ευρώ;

Από τα κείμενα της ανωτέρω απόφασης, της εισήγησης και των πρακτικών αποδεικνύεται ότι το Δ.Σ. δεν ενημερώθηκε ούτε για την προαναφερθείσα τελευταία επιστολή μου, από 29.1.2013 !

Επίσης, δεν ειδοποιήθηκα εγγράφως ή προφορικώς, όπως ζήτησα, για να παραστώ στη συνεδρίαση, του Δ.Σ.Ν., (όπως έγινε με την προαναφερθείσα αρ. 35/2011 απόφαση του Δ.Κ.Ν.), και να εκθέσω τις απόψεις μου επί των εν λόγω θεμάτων. Έτσι, το Δ.Σ., χωρίς σωστή ενημέρωση, παρασύρθηκε στην έκδοση της αρ. 187/2013 απόφασης επί του συγκεκριμένου θέματος!

10. Για τα άλλα δίκαια αιτήματα της από 29.1.2013 επιστολής μου, φιλοτέχνηση εκκρεμούντων έργων γλυπτικής, αποκαλυπτήρια έργων, έκδοση Δελτίου Τύπου και απόσυρση προτάσεων δωρεών μου, δεν είχα καμία απάντηση του κ. Δημάρχου, γραπτή ή προφορική, μέχρι σήμερα.

11. Κατά τα εκτεθέντα, δυστυχώς, ισχύει η απόσυρση των προτάσεων δωρεών μου για τα τρία έργα γλυπτικής: Προτομή Χαριλάου Τρικούπη, «Ηρώο Ναυμαχίας της Ναυπάκτου», το σπουδαιότερο έργο ή εφάμιλλο του Λαμπαδηδρόμου στο Αντίρριο, και «Ο χωρισμός της ξενιτιάς».

Επίσης, μετά τόσες ταλαιπωρίες και καθυστερήσεις τριών ετών (από 29.4.2010), λαμβανομένων υπόψη και εκείνων για τις άλλες δωρεές μου στη Ναυπακτία, ζητώ με την παρούσα από το Δημοτικό Συμβούλιο Ναυπακτίας, να μου επιστραφεί, το ταχύτερο δυνατό, το κατατεθέν χρηματικό ποσό των 25.500 ευρώ για πίνακες ζωγραφικής με Π.Κ.Δ.

Δεν υπάρχουν πλέον άλλα περιθώρια χρόνου, υπομονής και αντοχής! Και ούτε πρέπει να καλλιεργούνται αντικίνητρα για νέες δωρεές στη Ναυπακτία, που εξυπηρετείται με δημοτική κτιριακή υποδομή δωρητών!

12. Δεν διεκδικώ άλλη αποζημίωση, ούτε για το «ηρώο Ναυμαχίας της Ναυπάκτου», για δαπάνες μου μετά την απόφαση Δ.Σ.Ν. 229/2009.

Γενικότερα, μου αρκεί η έμπρακτη αναγνώριση της προσφοράς μου εκ μέρους του Τύπου και των συμπατριωτών μου. Κυρίως δε, να μην έχω την τύχη άλλων αδικημένων δωρητών στη Ναυπακτία, όπως του θείου μου Επαμεινώνδα Αρβανίτη, που έθεσε τέρμα στη ζωή του, (θα δικαιωθεί όταν κυκλοφορήσει το βιβλίο μου, με βάση και τις επιστολές και τα γραπτά του 5.500 σελίδων), αλλά και του Δημητρίου Παπαχαραλάμπους, με τον οποίον είχαμε στενή φιλία και αλληλογραφία και μου ανέθεσε την υλοποίηση προτάσεών μου για δωρεές του στη Ναυπακτία.

Απέφυγα μέχρι σήμερα να φέρω στη δημοσιότητα τις προσωπικές μου εμπειρίες για τις ταλαιπωρίες των ανωτέρω δωρητών, για να μη θιγεί το καλώς εννοούμενο συμφέρον της Ναυπακτίας! Και, τώρα εισπράττω την αμοιβή μου, σε δόσεις, επί δέκα χρόνια!

Advertisement

Γ. ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΗΣ – ΝΟΒΑΣ – Γ. ΑΘΑΝΑΣ

Α. Πολιτική και Λογοτεχνία

α. Ο Γ. Αθανασιάδης – Νόβας ήταν γόνος δύο αρχοντικών οικογενειών, από την Ήπειρο και από την Ναυπακτία, με αξιόλογες προσφορές στους εθνικούς μας αγώνες. Ο πατέρας του με πολιτική παράδοση, από το Ζαγόρι, φιλόλογος και καθηγητής στο Ελληνικό Σχολείο της Ναυπάκτου. Η μητέρα του, από το γένος Σισμάνη, με αγώνες του στην Επανάσταση του 1821.

Ο πατέρας του, που τον έχασε σε βρεφική ηλικία, και ο θείος του Πάνος Νόβας, λόγιοι και οι δύο, διέθεταν πλούσια βιβλιοθήκη, που την αξιοποίησε ο ίδιος από πολύ μικρός.

Νεότατος ο Νόβας εργάσθηκε, ως δημοσιογράφος, σε πολλές εφημερίδες. Σπούδασε νομικά, αλλά τον τράβηξε η λογοτεχνία και η πολιτική.

Διέπρεψε στη λογοτεχνία με το ψευδώνυμο «Γ. Αθάνας» και μας άφησε πλούσιο και πολύτιμο έργο, με υπέροχες συλλογές ποιημάτων και διηγημάτων, με ρίζες κατά το πλείστον από την απλή επαρχιακή ζωή εκείνων των εποχών. Πολλά ποιήματά του, με λυρική δροσιά, δημοσιεύθηκαν σε σχολικά βιβλία, ανθολογήθηκαν και μελοποιήθηκαν.

Χαρισματικός λογοτέχνης, άριστος ψυχογράφος και χειριστής του λόγου, γραπτού και προφορικού. Βαθύς σε νοήματα και απλός, λιτός, γλαφυρός και μελωδικός στην έκφρασή του.

Έζησε από κοντά σπουδαία εθνικά και διεθνή γεγονότα, (Βαλκανικοί πόλεμοι, Α’ Παγκόσμιος πόλεμος, Μικρασιατική καταστροφή κ.λπ.), που τροφοδότησαν και τη μούσα του.

Ο Γ. Αθανασιάδης – Νόβας δραστηριοποιήθηκε στην πολιτική, επί περίπου 40 χρόνια, και κατέκτησε όλα τα κυβερνητικά αξιώματα. Βουλευτής πολλές φορές (από το 1926), Υπουργός σε 7 Υπουργεία (στο Παιδείας 3 φορές), Πρόεδρος της Βουλής (1964 – 65) και Πρωθυπουργός (1965).

Κατακρίθηκε πολύπλευρα για την αποστασία του, το 1965, από το κόμμα του Γ. Παπανδρέου.

β. Ανοιχτόκαρδος, συναισθηματικός, αισιόδοξος, απλός και γλυκομίλητος. Με περισσή ευγένεια, αρχοντιά και καλοσύνη. Με επιβλητικό παρουσιαστικό και ζωηρό και συναρπαστικό βλέμμα. Κοιτούσε συνεχώς τον συνομιλητή του στα μάτια και τον συνάρπαζε με τον αυθορμητισμό και τον πλουσιοπάροχο λόγο του.

Συνεχής η παρουσία του σε κοινωνικές εκδηλώσεις στη Ναυπακτία και την Αιτωλοακαρνανία, σε πανηγύρια, γάμους, κηδείες κ.λπ. Άμεση η επικοινωνία του με όλους τους ανθρώπους, φτωχούς και αγράμματους, σε πόλεις και χωριά. Πάντα με το χαμόγελο, με τον καλό λόγο, με επαίνους, αυτοσχέδια στη στιγμή τετράστιχα και αυθόρμητο γέλιο ή κλάμα, κατά περίπτωση.

Ήταν πάντα χαμηλών τόνων και λάτρης του ωραίου φύλλου. Δεν δημιουργούσε εχθρούς και δεν κάκιζε κανένα, ούτε τους πολιτικούς του αντιπάλους. Απέφευγε τον δυσάρεστο λόγο, ακόμη και όταν, λόγω αδικιών εις βάρος του, ήταν σωστή και επιβαλλόμενη η αντίδρασή του.

Σε ανώτερα επίπεδα πολιτικής και λογοτεχνίας, η πολιτική τον βοήθησε ασφαλώς, μέσω και της δημοσιογραφίας, για την είσοδό του στην Ακαδημία Αθηνών, όπως και αργότερα για το αξίωμα του Προέδρου της.

Ομοίως, η δημοσιογραφία και η λογοτεχνία τον βοήθησαν τα μέγιστα στην πολιτική του προβολή και ανάδειξη. Αλλά και τον καταρράκωσαν, μέσω του Τύπου, μετά την αποστασία το 1965, με το περίφημο «γαργάλατα – γαργάλατα», όπως εκθέτω κατωτέρω.

Β. «Γαργάλατα – Γαργάλατα»

Για να τον πλήξουν ως λογοτέχνη, κάποιοι αδίστακτοι δημοσιογράφοι – πολιτικοί – λογοτέχνες, πολιτικοί του αντίπαλοι, τού φόρτωσαν, μετά την αποστασία το 1965, εκείνο το απαίσιο και γελοίο δίστιχο:

«Κι’ ήταν τα στήθη σου άσπρα σαν τα γάλατα

και μούλεγες γαργάλατα, γαργάλατα…».

Είναι απολύτως βέβαιο ότι ο Γ. Αθάνας είναι εντελώς άσχετος με το συγκεκριμένο ανόητο δίστιχο. Πρώτος το έγραψε, αρχές Αυγούστου 1965, ο Κώστας Σταματίου στα ΝΕΑ και στη στήλη του «Αδιακρισίες». Στη συνέχεια, παρέλαβε τον Νόβα ο χρονογράφος και ευθυμογράφος Δημήτρης Ψαθάς, στην πολυδιαβασμένη στήλη του «Εύθυμα και Σοβαρά», επίσης στα ΝΕΑ. Ακολούθησαν πολλοί άλλοι σε άλλες εφημερίδες.

Μετά περίπου ένα μήνα, η εφημερίδα ΜΕΣΗΜΒΡΙΝΗ δημοσίευε, κάθε μέρα επί ενάμιση μήνα, σχετική αγγελία αθλοθέτησης βραβείου, στην πρώτη σελίδα της, πάνω – πάνω και με έντονα γράμματα. Πρόσφερε μάλιστα αμοιβή 500.000 δραχμές, μεγάλο ποσό για την εποχή εκείνη, υπέρ εκείνου που θα αποδείκνυε ότι αυτό το δύστυχο δίστιχο το έγραψε ή το είπε ο Νόβας. Φυσικά, δεν βρέθηκε κανένας «τυχερός»! Αποκόμματα αυτών των εφημερίδων βρίσκονται στο προσωπικό μου αρχείο.

Ένα αιχμηρό και κακόγουστο δίστιχο, που επινοήθηκε στην κατάλληλη εποχή και προβλήθηκε με τον κατάλληλο τρόπο, αδίκησε κατάφωρα τον Γ. Αθάνα, ως πολιτικό, ποιητή και άνθρωπο. Κατέληξε δε, να συζητείται, άκριτα, σε όλη την Ελλάδα και να ακούγεται, απαξιωτικά, ακόμη και σήμερα, δηλαδή μετά 47 χρόνια!

Χαρακτηριστική περίπτωση, που αποδεικνύει την τεράστια δύναμη του Τύπου! Ταυτόχρονα, όμως, και τις τρομερές αδυναμίες του!

Γ. Συμπερασματικά

Ο Γεώργιος Αθανασιάδης – Νόβας, οικονομικά ανεξάρτητος λόγω και του γάμου του, ήταν προικισμένος εκ γενετής με σπάνια φυσιογνωμικά και πνευματικά προσόντα και εξαιρετικές δημιουργικές ικανότητες. Κατάφερε να συνδυάσει άριστα, μέσω των Μ.Μ.Ε., την πολιτική για την λογοτεχνία και τη λογοτεχνία για την πολιτική, που πάντως τελικά τον αδίκησε ως λογοτέχνη.

Κατέλαβε όλα τα ανώτατα αξιώματα, στα γράμματα και την πολιτική, εκτός εκείνου του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας.

Είναι, νομίζω, ο κορυφαίος συμπατριώτης μας, η πιο διάσημη προσωπικότητα όλων των εποχών στη Ναυπακτία.

Καταξιωμένος λογοτέχνης σε Πανελλήνιο επίπεδο και ευρύτερα, με πολλές τιμητικές διακρίσεις.

Εάν είχε ασχοληθεί μόνο με τη λογοτεχνία, ένα τόσο καθαρό, φωτεινό, χαρισματικό και δημιουργικό μυαλό, θα είχε ασφαλώς καταπλήξει με τα έργα του, σε διεθνές επίπεδο (ΝΟΜΠΕΛ κ.λπ.).

Είναι πολύ μεγάλη η προσφορά του Νόβα, κρινόμενου ως πολιτικού επί πολλές δεκαετίες και, κυρίως, ως ποιητή και λογοτέχνη.

Μεγάλος ευεργέτης της Ναυπάκτου και της Ναυπακτίας, με τη δωρεά του μεγάλου περιβολιού του και άλλες ευεργεσίες του. Δοκίμασε την πικρία της κραυγαλέας αχαριστίας κατά τα εγκαίνια του ξενοδοχείου ΞΕΝΙΑ στο Γρίμποβο (δεν αναφέρθηκε το όνομά του), που κτίσθηκε στο περιβόλι του!

Το χειρότερο δε, δεν έχει αξιοποιηθεί, μέχρι σήμερα, η εν λόγω δωρεά του, ούτε έχει αναγνωρισθεί έμπρακτα η τεράστια προσφορά του, προπάντων στη Ναύπακτο και τη Ναυπακτία.

Ο ίδιος έχει γράψει σχετικώς:

Στη μετρημένη αρκέσου ικανοποίηση

πως το καθήκον σου έπραξες εντίμως·

κι αν ευτυχήσεις να ‘ναι ο μόχθος σου εύκαρπος,

χαίρου να δρέπει τους καρπούς του ο Δήμος.

ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ – ΚΡΙΣΗ ΕΘΝΙΚΗ

1. Από το 2003 τονίζω, με δημοσιεύματα και συνεντεύξεις Τύπου στη Ναύπακτο, ότι η Ελλάδα αυτοκαταστρέφεται. Ενταχθήκαμε στην Ε.Ο.Κ., χωρίς να διαθέτουμε τις απαραίτητες προϋποθέσεις και στην Ευρωζώνη με νοθευμένα οικονομικά στοιχεία. Έκτοτε μας συνοδεύει η μομφή των greek statistics!

Ο πρωτεργάτης της ένταξής μας στην Ε.Ο.Κ. Βαλερί Ζισκάρ Ντ’ Εστέν δήλωσε πέρυσι στον Spiegel, «ήταν λάθος η ένταξη της Ελλάδας στην Ευρωζώνη» και «η Ελλάδα είναι κατά βάση μία χώρα της Ανατολής»!

Παρά την μεγάλη οικονομική βοήθεια και τα δάνεια που μας χορηγήθηκαν, δεν αναπτύξαμε βιομηχανική και γεωργική παραγωγή, ούτε ικανοποιητικό επίπεδο Τουρισμού. Τα φθηνά δανειακά κεφάλαια τα διαθέσαμε κυρίως για πολλές κατοικίες, κατανάλωση, σπατάλη κ.λπ.

Ακόμη και μετά το κούρεμα των 106 δισ. ευρώ, ο κάθε Έλληνας, (νεογέννητα, ηλικιωμένοι, ανάπηροι, άνεργοι), είναι χρεωμένος με 31.000 ευρώ!

Με το κούρεμα έχασαν το 70-75% των κεφαλαίων τους Τράπεζες, ασφαλιστικά Ταμεία και ιδιώτες σε 47 χώρες. Ό,τι χειρότερο, προπάντων για επενδύσεις και τουρισμό στη χώρα. Η Ελλάδα έγινε παράδειγμα προς αποφυγή, με 30 αρνητικά πρωτοσέλιδα την ημέρα σε εφημερίδες και περιοδικά.

Οι διεθνείς χρηματαγορές έχουν κλείσει οριστικά για μας, τα επόμενα χρόνια.

Την τετραετία 2009-2012 δημιουργήσαμε άνοιγμα – χρέος 92 δισ. ευρώ. Δηλαδή, 47 δισ. ευρώ τοκοχρεολύσια παλαιών δανείων και νεο-πρωτογενές έλλειμμα 45 δισ. ευρώ, που καλύφθηκαν με νέα δάνεια!

Οι εταίροι μας στην Ε.Ε. θέλουν να μας σώσουν, για λόγους προστασίας του ευρώ. Αυτοί υποκαθιστούν σήμερα κατά μέγα μέρος τις χρηματαγορές, με χαμηλότοκα δάνεια μακράς διάρκειας. Αλλά λογοδοτούν στους ψηφοφόρους τους!! Γι’ αυτό και, σε κρίσιμες καταστάσεις νέων δανείων, συνεξετάζουν πόσο τους στοιχίζει η Ελλάδα, εντός ή εκτός Ο.Ν.Ε. ή και Ε.Ε!

Επισημαίνω ότι, μέχρι 31.1.2013, μας χορηγήθηκαν επιχορηγήσεις από Ε.Ο.Κ. και Ο.Ν.Ε. 203 δισ., διαγράψαμε με το κούρεμα 106 δισ. και δανεισθήκαμε 193 δισ. από την τρόικα με 2,1% και 54 δισ. από τους εταίρους μας στην Ε.Ε. με 0,7%. Συνολικό χρέος, παλαιών και εγκεκριμένων νέων δανείων, 341 δισ. ευρώ.

Επομένως, αποδεικνύονται εντελώς αβάσιμοι οι ισχυρισμοί, εκπροσώπων της Εκκλησίας και ακραίων κομμάτων, αριστεράς και δεξιάς, περί τοκογλυφίας εκ μέρους των εταίρων μας στην Ε.Ε. Αντίθετα, η Ελλάδα πρόσφερε λίγο ψηλότερα επιτόκια, αλλά δεν πλήρωσε τα ομόλογά της και τους τόκους ορισμένων εξ αυτών.

2. Με την Παγκοσμιοποίηση, που αποτελεί μονόδρομο, οι αναπτυγμένες χώρες προσφέρουν ακριβά προϊόντα υψηλής τεχνολογίας (πουλάνε μυαλό) και οι αναπτυσσόμενες, φθηνά προϊόντα, λόγω φθηνών εργατικών.

Η Ελλάδα εισάγει 75-85% των προϊόντων που χρειάζεται. Έτσι, όμως, δίνουμε δουλειά στις χώρες που τα παράγουν. Εισάγουμε ακόμη και σκόρδα και λεμόνια. Με όσες μειώσεις μισθών, είναι εντελώς αδύνατο να ανταγωνισθούμε την Κίνα (7 ευρώ το τζιν)!

Χωρίς παραγωγή, ακόμη κι’ αν διαγραφόταν όλο το χρέος, πάλι χρειάζονται νέα δάνεια για να καλυφθούν τα πρωτογενή ελλείμματά μας. Ποιος θα μας τα χορηγήσει;

Η χώρα χρειάζεται επενδύσεις για παραγωγή προϊόντων, απασχόληση προσωπικού και οικονομική ανάπτυξη. Χρειάζεται πολυεθνικές, με τεχνογνωσία και κεφάλαια. Όμως, με τέτοια διαφθορά, ποιος έρχεται στην Ελλάδα για επένδυση;

Εμείς μπορούμε να αναπτύξουμε κυρίως Τουρισμό (με καθολική προσπάθεια), Ναυτιλία (χωρίς καταλήψεις στα λιμάνια) και Γεωργία (σε ορισμένους τομείς).

Η Ελλάδα, εκτός Ευρωζώνης, δεν έχει μέλλον. Τυχόν δε νέα χρεοκοπία, δεν συγκρίνεται με τις προηγούμενες. Είναι εντελώς διαφορετικές οι συνθήκες με τις πτωχεύσεις π.χ. το 1893 και το 1932. Τότε ο κόσμος ζούσε σε κλειστή οικιακή οικονομία, με κήπους – χωράφια – ζωντανά.

Οι ελπίδες για οικονομική ενίσχυση από Άραβες, Ρωσία και Κίνα διαψεύσθηκαν. Η ομόθρησκη μάλιστα Ρωσία ψήφισε κατά της Ελλάδας στο Δ.Ν.Τ. για το Μνημόνιο!

Αν επανέλθουμε στη δραχμή, το ευρώ θα γίνει πανάκριβο και δυσεύρετο. Προβλέπεται, βάσιμα, μεγάλη φτώχεια, δυστυχία και χάος. Μπορεί να κόβουμε δραχμές και να γίνουμε «δισεκατομμυριούχοι». Αλλά δεν ελέγχονται ο πληθωρισμός και η μαύρη αγορά, όπως έγινε και στην κατοχή. Το κυριότερο, αποκλείεται η κοπή ευρώ ή δολαρίων για εισαγωγές πετρελαίου, φαρμάκων, τροφίμων κ.λπ. Γενικότερα, το συνάλλαγμα θα είναι δυσεύρετο και οι τιμές του απρόσιτες!

3. Πρέπει να συνηθίσουμε στην τήρηση των νόμων και στη συνεργασία. Είναι θλιβερό, ελάχιστες μειοψηφίες, συντεχνιών – συνδικαλιστών – κομμάτων, να κατευθύνουν τη χώρα προς πτώχευση.

Πρέπει να πληρώνουμε κανονικά τους φόρους μας και τα χρέη μας.

Πρέπει να ζητάμε αποδείξεις σε κάθε αγορά και για κάθε υπηρεσία. Αν όλοι ζητούσαμε αποδείξεις θα είχε λυθεί, κατά μέγα μέρος, το οικονομικό πρόβλημα της χώρας!

Χρειάζονται ριζικές – δομικές μεταρρυθμίσεις, περιορισμός του κρατισμού, αποκρατικοποιήσεις, άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων, αξιοκρατία και ορθολογική οργάνωση του Κράτους.

Είναι απολύτως λανθασμένη η άποψη ότι δεν χρειάζεται η λήψη μέτρων και ότι δήθεν όλα τα επιβάλλει η τρόικα. Είναι ανάγκη να ληφθούν τα απαραίτητα μέτρα, οικονομικά και άλλα, για να μην καταρρεύσει και για να αναπτυχθεί η οικονομία μας.

Δεν φταίει το πολιτικό μας σύστημα, ως σύστημα, ούτε ο δικομματισμός. Φταίνε οι ηγεσίες τους, σαρξ εκ της σαρκός μας, με τον άκρατο λαϊκισμό τους. Φταίμε και μεις, που ψηφίζουμε όπως μας βολεύει. Το χειρότερο, έχει επικρατήσει, η άποψη ότι για όλα φταίνε οι άλλοι!

4. Η κρίση είναι κυρίως οικονομική, ταυτόχρονα δε κοινωνική, πολιτική και εθνική. Προπάντων όμως, λόγω νοοτροπίας, η χώρα πάσχει από τρομερές παθογένειες: Κρατισμός, συνδικαλισμός, κεκτημένα δικαιώματα, κλειστά επαγγέλματα, κτηματολόγιο – καταπατήσεις, φοροδιαφυγή, ανομία, διαφθορά, αντικοινωνική συμπεριφορά.

Χρειάζεται ριζική αλλαγή νοοτροπίας! Δεν κτίζονται πολυκατοικίες και μέγαρα σε θεμέλια από πέτρες και πλίνθους.

Ας μην ξεχνάμε ότι το καλύτερο σύστημα είναι η κοινοβουλευτική δημοκρατία,που εγγυάται τα ανθρώπινα δικαιώματα, και η οικονομία της ανοικτής αγοράς που παράγει πλούτο. Όλα τα άλλα συστήματα, έχουν αποτύχει παταγωδώς τόσο στη θεωρία όσο και στην πράξη.

Τονίζεται ότι, αν η Ναυπακτία και η Ελλάδα γενικότερα, ήταν στα χέρια ενός γερμανόφωνου λαού, θα είχαν λυθεί τα οικονομικά τους προβλήματα με τον Τουρισμό και μόνο.

Η Ελλάδα, λόγω νοοτροπίας, κατέληξε «ειδική περίπτωση», όπως γράφει ο διεθνής Τύπος. Με την έννοια, ασφαλώς, ότι δεν υπάγεται σε κοινούς κανόνες, δεν σέβεται νόμους και συμφωνίες, δεν ερμηνεύεται με τη λογική, δεν συμμαζεύεται με τίποτε!

Αλίμονό μας εάν μας εγκαταλείψουν οι εταίροι μας στην Ο.Ν.Ε. και την Ε. Ε. Μας περιμένει η δραχμή, δηλαδή χάος και δυστυχία!

5. Η Ελλάδα βρίσκεται, από το 2008, στο επίκεντρο του παγκόσμιου ενδιαφέροντος, αλλά ως παράδειγμα προς αποφυγήν!

Η ένταξή μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση οφείλεται, κυρίως, στο μεγαλείο της Αρχαίας Ελλάδας. Όμως, εδώ που γεννήθηκε η δημοκρατία, οι Νεοέλληνες την έχουμε κυριολεκτικά καταρρακώσει. Επικρατεί αντικοινωνική συμπεριφορά και απίστευτη ανομία και παραβατικότητα.

Η νεότερη Ελλάδα αποδεικνύεται καθυστερημένη, με αναχρονιστική, βαλκανική, τριτοκοσμική νοοτροπία. Πολλά τα ανεξήγητα παράδοξα, μεταξύ των οποίων και τα εξής:

• Ο Διαφωτισμός, με τους προβληματισμούς ελεύθερων και προοδευτικών διανοουμένων, αλλά και των λαών της Δυτικής Ευρώπης, ελάχιστα επηρέασε την Ελλάδα, αναφορικά με τα μεταφυσικά, τα θέματα θρησκείας και επιστήμης, την ορθολογική οργάνωση κράτους – έθνους, τις αρχές για ορθή κοινωνική συμπεριφορά και την θέσπιση κανόνων κοινής αποδοχής για αρμονική συμβίωση πολιτών και κρατών. Περάσαμε, από την Τουρκοκρατία και την κλειστή ζωή του χωριού, χωρίς τη δημιουργία σωστού Κράτους, στην οικονομία της ανοικτής αγοράς και την παγκοσμιοποίηση.

Έτσι, όμως, ο αδαής και ανυποψίαστος λαός άγεται και φέρεται από τον λαϊκισμό του κάθε τυχάρπαστου πολιτικού και θεόπεμπτου Μεσσία!

Βολεύει η ωραιοποίηση του παρελθόντος και το χάιδεμα των αυτιών και όχι η αλήθεια. Το χειρότερο, πολλοί έχουμε έτσι διαπαιδαγωγηθεί, ώστε να μας αρέσουν περισσότερο η υποκρισία και οι μύθοι, παρά η πραγματικότητα και η αλήθεια!

• Σε σύγκριση με τις άλλες αναπτυγμένες χώρες, συνεχώς αυξανόμενη μερίδα συμπολιτών μας έχει ενστερνισθεί ξεπερασμένες ακραίες – φανατικές ιδέες, ελληνοχριστιανικές και μαρξιστικομμουνιστικές, με έντονο λαϊκισμό, ακόμη δε και επαναστατικές και αναρχικές. Ταυτόχρονα, η πλειοψηφία των Ελλήνων παραμένει αδιάφορη σε βαθμό ανησυχητικό!

• Αρκετοί Έλληνες έχουν πιστέψει ότι είμαστε απευθείας απόγονοι του Σωκράτη, του Αριστοτέλη και του Μεγάλου Αλεξάνδρου, ότι είμαστε ο εξυπνότερος λαός του κόσμου, ότι έχουμε την καλύτερη θρησκεία και τον καλύτερο πολιτισμό, ότι ζούμε στην ωραιότερη χώρα του κόσμου κ.λπ.

• Στην Ελλάδα πολλοί έχουν πιστέψει ότι το κράτος πρέπει και, το κυριότερο, ότι μπορεί να πληρώνει τους πάντες και τα πάντα, ότι έχουμε μόνο δικαιώματα και όχι υποχρεώσεις κ.λπ.

Κάπως έτσι, καταλήξαμε να πρωτοστατούμε στη φοροδιαφυγή, εισφοροδιαφυγή, διαφθορά κ.λπ.

• Πολλοί πιστέψαμε ότι για όλα φταίνε οι γείτονες, οι τρίτοι, οι εταίροι. Έτσι, ο καθένας κάνει ό,τι θέλει, αδιαφορώντας για τον άλλο. «Νόμος είναι το δίκιο του εργάτη» και όχι ο νόμος του κράτους. Κλείνουμε τους δρόμους, κτίζουμε τους καθηγητές στα γραφεία τους, κρεμάμε πανό στην Ακρόπολη, καίμε την Αθήνα μαζί με τους εργαζόμενους στη ΜΑΡΦΙΝ! Τρεις καταλήψεις και διαδηλώσεις κάθε μέρα, το 2011, στην Αθήνα!

Σε όλα αυτά πρωτοστατούν τα ακραία κόμματα και οι φανατικοί συνδικαλιστές όλων των κομμάτων, με τα προνόμιά τους, (μισθός, 7.000 ευρώ το μήνα, του συνδικαλιστή Προέδρου της Πανελλήνιας Ναυτικής Ομοσπονδίας)!

• Συνηθίσαμε να ζούμε με δανεικά. Όμως, οι αριθμοί είναι αμείλικτοι. Μαγικές λύσεις δεν υπάρχουν. Και, τώρα που ήρθε ο λογαριασμός, θέλουμε τα δανεικά… αγύριστα!

6. Οι διεθνείς χρηματαγορές έχουν κλείσει για την Ελλάδα, όπως έχω προαναφέρει. Οι Ευρωπαίοι φορολογούμενοι καλούνται τώρα να μας χρηματοδοτούν, εν γνώσει τους ότι, μεταξύ άλλων, στην Ελλάδα:

• Η εγχώρια παραγωγή καλύπτει μικρό μέρος των αναγκών της χώρας, που εξαρτάται τα μέγιστα από τις εισαγωγές πρώτων υλών, προϊόντων και κεφαλαιουχικών αγαθών.

• Παρά την τεράστια οικονομική βοήθεια, ευνοϊκότερη από κάθε άλλη χώρα, έχουμε χρέος 341 δισ. και Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν (Α.Ε.Π.) 195 δισ. ευρώ το 2012.

• Η παραοικονομία υπολογίζεται σε 28% του Α.Ε.Π., έναντι 15% στην Ε.Ε.

• Οι καταθέσεις Ελλήνων στο εξωτερικό είναι περίπου 50 δισ. ευρώ.

• Δεν γίνονται επενδύσεις και η Ελλάδα παράγει ανέργους, συνταξιούχους και μετανάστες.

• Η Ελλάδα κατέχει, ως προς την γραφειοκρατία, την 141η θέση, μεταξύ 144 χωρών του Ο.Η.Ε.

• Επικρατεί τριτοκοσμική νοοτροπία και μεγάλη διαφθορά. Η χώρα κατατάσσεται στην 82η θέση στον κόσμο, από άποψη διαφάνειας και έχει τεθεί υπό επιτήρηση από την Επιτροπή Κρατών κατά της Διαφθοράς, του Συμβουλίου της Ευρώπης.

• Δεν αποκλείεται πτώχευση ή χρεοκοπία της χώρας, με κίνδυνο να μην πληρωθούν τα ζητούμενα νέα χρέη, όπως και τα υφιστάμενα.

7. Με δανεικά και με τη δική μας νοοτροπία, «ομότροπον» κατά τον Ηρόδοτο, δημιουργήσαμε μια ιδιόμορφη στρεβλή, οικονομική ζωή. Καταχρεώσαμε τις επόμενες γενιές, μέχρι το 2060.

Αντί για έργα υποδομής και παραγωγικά, λόγω και των αθρόων καταπατήσεων, με άναρχη δόμηση έχουμε κτίσει πόλεις και χωριά, πολύ πέρα των αναγκών και των οικονομικών μας, σε όλη τη χώρα. Πρώτοι στην Ε.Ε., ως προς την ιδιόκτητη κατοικία, με ποσοστό 84% των Ελλήνων, έναντι 42% στη Γερμανία.

Ο Καποδίστριας δεν κατάφερε να εφαρμόσει Κτηματολόγιο, ενώ οι μετέπειτα Κυβερνήτες δεν το επιδίωξαν, λόγω πολιτικού κόστους. Η έλλειψη Κτηματολογίου, όπως και στην Αλβανία, αποτελεί τη μεγαλύτερη κατάρα για τον τόπο!

8. Με δανεικά το ρίξαμε στην κατανάλωση και την καλοπέραση. Αθρόοι διορισμοί και παροχές στο Δημόσιο, με 644.000 δημοσίους υπαλλήλους σήμερα, (1.098.000 το 2009)! Με αυτή την τακτική εμφανίζαμε αυξημένη απασχόληση και μειωμένη ανεργία. Παράλληλα δημιουργήσαμε βιοτικό επίπεδο πολύ ανώτερο των οικονομικών μας δυνατοτήτων, με μικρή παραγωγή, μικρές εξαγωγές και μεγάλες και δαπανηρές εισαγωγές.

Έτσι, καταφέραμε να κατέχουμε την 40ή οικονομική θέση το 2012, αλλά και την 23η το 2006, «ζηλευτή» στον παγκόσμιο οικονομικό χάρτη, αλλά εικονική!

9. Η Ελλάδα έχει μεγάλες δομικές αδυναμίες. Η σημερινή κρίση είναι κατά βάση συστημική και θεσμική. Είναι κρίση κράτους, πολιτισμού και νοοτροπίας. Ειδικότερα:

• Έχουμε μάθει να ζούμε με μύθους, μεγαλεπίβολα σχέδια, μεγάλες ιδέες και δογματισμούς, (ο Θεός της Ελλάδας!), παρά τις εθνικές μας τραγωδίες (1897, 1922, 1974)!

Κατά τον Καρκαβίτσα, «Ο ελληνικός λαός ενεργεί ως άτομο και ονειροπολεί ως έθνος».

• Στη χώρα επικρατούν έντονος λαϊκισμός, θρησκευτικός και πολιτικός, και νεφελώδη τριτοκοσμικά οράματα για κλειστές οικονομίες σοβιετικού τύπου, που όμως απέτυχαν παταγωδώς σε όλο τον κόσμο.

Παράδειγμα η Γερμανία, δυτική και ανατολική (με το τείχος του αίσχους) και η Κορέα, νότια και βόρεια. Εκεί δοκιμάσθηκαν, με τους ίδιους λαούς, τα δύο αντίθετα πολιτικο-οικονομικά συστήματα, δημοκρατία με ανοικτή αγορά και δικτατορία του προλεταριάτου με προγραμματισμένη – κλειστή – κρατική οικονομία, με τα γνωστά αποτελέσματα. Άλλα, συναφή παραδείγματα, η Κίνα και πρόσφατα η Κύπρος.

• Καυχόμαστε συνεχώς για το Ελληνορθόδοξο παρελθόν μας. Αδιαφορούμε για τις εξελίξεις στον σύγχρονο κόσμο, λες και ζούμε σε άλλο πλανήτη. Δεν αντέχουμε την αλήθεια. Παραδοθήκαμε, κυριολεκτικά, στην Παράδοση!

10. Από το 1980 και επί περίπου 30 χρόνια στην Ελλάδα:

• Εφαρμόσθηκε εσφαλμένη οικονομική πολιτική, με έντονο κρατισμό και άκριτες παροχές. Όταν μάλιστα στα εργοτάξια της Κίνας έχουν αναρτηθεί επιγραφές: «Μη ζητάτε πολλά σήμερα, για να μη ζητάτε δουλειά αύριο»!

• Επικράτησε, όπως και στο παρελθόν, έντονα αρνητικό κλίμα κατά των επενδύσεων και των πολυεθνικών επιχειρήσεων: Γραφειοκρατία, αναξιοκρατία, συντεχνιακός συνδικαλισμός προνομιούχων τάξεων (Τράπεζες, ΔΕΚΟ κ.λπ.), διαφθορά, κλειστά επαγγέλματα κ.λπ.).

• Οι πολυεθνικές πολεμήθηκαν ως μονοπώλια. Όμως, όπως έχω εκθέσει αναλυτικά στη «δάφνη» (2008 Α), μονοπώλια είναι η Δ.Ε.Η., ο Ο.Τ.Ε. και άλλες ΔΕΚΟ και όχι οι πολυεθνικές επιχειρήσεις, που λειτουργούν με όρους ελεύθερου ανταγωνισμού, σε διεθνές επίπεδο.

• Δεν λειτούργησε σωστά, όπως στις προηγμένες χώρες η δημοκρατία και η οικονομία της ανοικτής αγοράς, που αποτελούν τους βασικούς πυλώνες για τα ανθρώπινα δικαιώματα, την ανάπτυξη, την παραγωγή πλούτου, την βελτίωση του βιοτικού επιπέδου και την πρόοδο γενικότερα.

• Συμπερασματικά, τα αποτελέσματα είναι γνωστά και δικαιώνουν την Μάργκαρετ Θάτσερ: «Ωραίος ο σοσιαλισμός, αλλά έχει ένα μειονέκτημα. Τελειώνει εκεί όπου τελειώνουν τα λεφτά των άλλων»!

11. Το μέλλον της Ελλάδας είναι στην Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ευρωζώνη, με τη συνεργασία των εταίρων – δανειστών μας.

Ερώτημα: Πρέπει να αγωνιζόμαστε για επανάληψη του «καλού πολεμικού» παρελθόντος και για επαναστατική καταστροφή παρόντος και μέλλοντος; Ή, μήπως, για ένα καλύτερο και ειρηνικό μέλλον;

Απάντηση:

• Δεν μπορείς να ελπίζεις σε ένα καλύτερο παρελθόν. Ίρβιν Γιάλομ

• Ο σοφός προηγείται της εποχής του. Ο έξυπνος την ακολουθεί σε όλες τις στράτες. Ο εξυπνάκιας την εκμεταλλεύεται με κάθε τρόπο. Ο ηλίθιας της βάζει προσκόμματα. Fr. Ruckert

• Είναι αδύνατο να βελτιωθεί ο κόσμος, αν δεν βελτιωθούν πρώτα οι άνθρωποι που τον αποτελούν. Πλάτων

Συμπέρασμα: Εδώ που φθάσαμε, για να σωθεί η Ελλάδα, χρειάζονται ριζικές ΤΟΜΕΣ! Η Ελλάδα αυτοκαταστρέφεται!

Υ.Γ. Οι ανωτέρω απόψεις μου για την οικονομική – εθνική κρίση βασίζονται στην πλούσια θεωρητική κατάρτιση και την μακροχρόνια πείρα μου, αφού από το 1955 ασχολούμαι, συστηματικά, με τη μελέτη θεμάτων οικονομίας και οικονομικής ανάπτυξης. Ενδεικτικά:

• Σπουδές και μετεκπαιδεύσεις 11 ετών στην Ελλάδα (τρία πτυχία) και, με υποτροφίες σε διεθνείς διαγωνισμούς, στις ΗΠΑ, Αυστρία και Γερμανία.

• Συμμετοχή σε πολλά Σεμινάρια βιομηχανικής και οικονομικής ανάπτυξης ανωτάτου επιπέδου, στο εξωτερικό, συνολικής διάρκειας 12 μηνών.

• Παρακολούθηση των εργασιών 9 Τραπεζών Ανάπτυξης, σε 4 χώρες, επί 11 μήνες.

• Ειδίκευση σε θέματα projects στην Παγκόσμια Τράπεζα, (4 από την Ελλάδα μέχρι σήμερα), μετά από διεθνείς διαγωνισμούς υψηλών αξιώσεων.

• Οργάνωση και διεύθυνση, επί 27 χρόνια στην Ε.Τ.Ε., 12 επιτελικών μονάδων μελετών και ανάπτυξης, όλων των βαθμίδων, με Γραφεία Προώθησης Επενδύσεων στο Παρίσι και στην Φρανκφούρτη.

• Εκπροσώπηση Ε.Τ.Ε. και Ένωσης Ελληνικών Τραπεζών σε αποστολές στο εξωτερικό (ίδρυση καταστημάτων στη Γερμανία, προσέλκυση κεφαλαίων κ.λπ.).

• Μελέτη για την εφαρμογή της καταναλωτικής πίστεως και των πιστωτικών καρτών στην Ελλάδα. Βραβείο Τράπεζας Ελλάδας σε πανελλήνιο διαγωνισμό τραπεζικών με το ανωτέρω θέμα.

Παράλληλα, από φοιτητής ασχολούμαι με την μελέτη θεμάτων γενικότερου ενδιαφέροντος, (εθνικά, ιστορικά, θρησκευτικά, πολιτιστικά, κοινωνικά κ.λπ.), με θεώρηση, κατά το δυνατόν, διατοπική – διαχρονική – αντικειμενική. Εν γνώσει μου βέβαια, ότι «δυσχερέστατον πάντων το πολλοίς ἀρέσκειν» (Δημοσθένης).

Σημείωση: Το ανωτέρω κείμενο δόθηκε, μαζί με άλλα, στη Γενική Συνέλευση της Ο.ΣΥ.Ν. στις 10.4.2013 στην Αθήνα, κατά την προφορική εισήγησή μου με θέμα «Οικονομική Κρίση – Ανάπτυξη της περιοχής μας».